در حال حاضر شبکه های وایرلس یک مشکل اساسی دارند، و آن هم این است که هر چه به محبوبیتشان اضافه گردد، از سرعتشان کاسته می شود...
به نقل از نارنجی، محدوده فرکانس مورد استفاده شبکه های وای-فای در مناطق شهری، بسیار شلوغ و همراه با نویز است، به همین دلیل تلاش های بسیاری برای دور زدن این مشکل صورت گرفته. در این میان انتقال داده ها به کمک نور به جای استفاده از امواج رادیویی یکی از گزینه های پرطرفدار بوده و حالا محققان دانشگاه فودان در شانگهای چین، از همین ایده استفاده کرده و توانسته اند به سرعتی معادل ۱۰ برابر وای-فای معمولی دست پیدا کنند.
یک قاعده کلی وجود دارد: هر چه فرکانس پایین تر باشد، میزان انتقال داده هم کمتر خواهد بود. بنابراین گزینه استفاده از فرکانس های بسیار بالا مطرح می شود. نور هم به مانند امواج رادیویی، یک موج الکترومغناطیسی است و فرکانسی ۱۰۰ هزار برابر فرکانس یک سیگنال وای-فای دارد، و از همه مهمتر هیچ کس نیازی ندارد برای ساخت یک لامپ حبابی از رگولاتور مخابراتی کشورش مجوز بگیرد. تنها باید کاری کرد که این لامپ ها با سرعت و دقت بسیار زیادی چشمک بزنند، تا حمل سیگنال برای شان امکان پذیر شود.
ابتدا داده ها به لامپ حبابی اِل ای دی منتقل می گردند. این لامپ می تواند همانی باشد که برای روشنایی اتاق به کار می رود. سپس لامپ می بایست با سرعت بسیار زیادی، تا مرز چند میلیارد بار در ثانیه، روشن خاموش شود. باید توجه داشته باشید که این میزان چشمک زدن به حدی است که چشم انسان قادر به دیدن آن نیست. چشمک زدن هم در لامپ ها پدیده غیر معمولی به شمار نمی آید، مثلا یک لامپ فلورسنت کم مصرف معمولی بین ۱۰ هزار تا ۴۰ هزار بار در ثانیه چشمک می زند. حال تنها یک گیرنده، در قالب یک دوربین کوچک، لازم است تا چشمک های فوق سریع لامپ را دیده، رمزگشایی کرده، و داده ها را در اختیار کامپیوتر، تبلت یا تلفن هوشمند قرار دهد.
لای-فای در مقایسه با وای-فای، یک مشکل عمده دارد: دستگاه شما همیشه باید در تیررس لامپ حبابی باشد. یعنی باید قید کار کردن با دستگاه تان در اتاق کناری را بزنید. با این حال، یک راه حل دیگر هم وجود خواهد داشت: می توان تمام لامپ های سقفی مورد استفاده در همه اتاق ها را به اینترنت متصل کرد و بر این مشکل فائق آمد.
باید بدانید که محدودیت ذکر شده تنها مختص لای-فای نیست. نسل جدید دستگاه های وای-فای فوق سریع هم به مانند لای-فای از این مشکل بی نصیب نخواهد بود. این فناوری هم برای داشتن سرعت بیشتر، از محدوده های فرکانسی بالاتری استفاده می کند، اما به مانند نور توان گذشتن از دیوار را ندارد.
همین یک نقیصه عمده لای-فای کافی است که مطمئن باشیم فناوری های وایرلس کنونی، همچنان جایگاه خود را حفظ خواهند کرد. با این حال استفاده از لای-فای، به عنوان یک فناوری مکمل، در بسیاری موارد کارگشا خواهد بود، به طور مثال در محل هایی که تراکم بالای امواج وجود دارد، یا مکان هایی نظیر بیمارستان ها که امواج رادیویی خطرزا به شمار می روند و یا حتی زیر آب.
